دو کارخانه بزرگ تابوت سازی

بر اساس گزارش خبرگزاریها، دو خودروساز داخلی ایران مدعی شده اند که طرحی را در دست بررسی دارند که بر مبنای آن با افزایش تولید ایران بین پنج تا ده سال آینده تبدیل به بزرگترین خودروساز جهان می شود. بر اساس آنچه که امروز روزنامه ها نوشته اند این طرح به صورت جدی از سوی وزارت صنایع پیگیری میشود. با شنیدن این خبر اولین سوالی که به ذهن می اید این است که مگر میشود در تولید خودرو از تویوتا و نیسان و مزدا و پژو و. . . سبقت گرفت و مگر خودروسازان ایرانی چنین توانی را دارند؟ پاسخ این است که بله، میشود و توانش را هم دارند اما نه از نظر فنی، بلکه صرفا از نظر انحصاری که میتوانند بر بازار خودرو ایران تحمیل کنند. ماجرا این است که خودرو دوهزاردلاری را به زور به مردم ایران ده تا پانزده هزار دلار میفروشند. خودروهایی که تکنولوژی ان متعلق به حداقل سه دهه قبل است و از نظر راندمان سوخت اصطلاحا در لحظه تولید هم "مستعمل آکبند" تلقی میشوند. خودروهایی که آلایندگی شان موجب مرگ سالانه بیش ازهفت هزار نفر فقط در تهران شده و نیز استاندارد نبودن سیستم ترمز انها باعث شده مرگ و میر در تصادفات جاده ای ایران ده برابر متوسط جهانی باشد. انحصار و مکلف نبودن به رعایت حداقل استانداردها البته هزینه تولید را بسیار کاهش داده و امکان بالا بردن تیراژ تولید تا حد شکستن رکوردهای جهانی را هم ایجاد می کند. بله، خواهند توانست، اما به بهای خون همه کشتگان جاده ها و مردگان آلودگی هوای شهرها و رنجی که مردم از این حمل و نقل بی سامان طاقتفرسا متحمل میشوند.

نکته: تولید خودرو پژو ۴۰۵ به دلیل دارا نبودن استانداردهای ایمنی از سال ۱۹۸۶ در فرانسه ممنوع شد اما جالب است که ایران خودرو کماکان به تولید این خودرو در ایران ادامه داده و آتش سوزیهای آن راهم اتفاقی میداند! و بازهم جالبتر این است که به نسبت نیمی از دیگر خودروهای تولید داخل اتفاقا پژو۴۰۵ خودرو مناسب تری محسوب میشود!!